Zwiedzając Ostrów Tumski we Wrocławiu nie można go nie zauważyć. Jest zachwycająco piękny, potężny i ogromny. Uwagę zwraca nie tylko nagi, jakby odarty z kry i pokryty plamami pień, ale i bujna, szeroka korona. Już dziewięć lat temu drzewo miało ponad 540 cm w obwodzie pnia. Czytaj więcej
Są ogromne i robią wrażenie. Platany klonolistne z Komorna mają 160 lat, 494 i 412 cm w obwodzie i ok. 25 m wysokości. Od 2005 r. są pomnikami przyrody. Rosną w niewielkiej odległości od dworu w Komornie, który wraz z XVIII – wiecznym założeniem parkowym jest jedyną atrakcją niewielkiego Komorna. Klasycystyczny dwór wzniesiono ok. 1760 r. w miejscu wcześniejszej budowli, która doszczętnie spłonęła. Położenie miejscowości w sąsiedztwie twierdzy kozielskiej zadecydowało o losach dworu i folwarku. To tutaj stacjonowały wojska austriackie i pruskie oblegające Koźle. Dwór w Komornie stanowił też główną siedzibę generałów bawarskich w czasie wojen napoleońskich. Czytaj więcej
W niewielkiej odległości od Popielowskiej Kolonii, w dębowym lesie łęgowym między Wielopolem a Kolonią Popielowską, pamiętającym jeszcze puszcze odrzańskie, znajduje się wiekowy „dąb Klara”. Został nazwany imieniem córki bogatego hrabiego – Klary, która uciekając przed wrogami pod drzewem znalazła upragniony spokój. Miejsce, w którym zginęła dziewczyna jeszcze na początku XX w. okoliczni mieszkańcy nazywali „Spokojem Klary”. Czytaj więcej
Odznacza się malowniczym pokrojem z wyrastającymi dookoła masywnymi korzeniami. Jest wyjątkowo urodziwa i należy do najczęściej fotografowanych drzew w województwie opolskim. Sosna wejmutka (Pinus strobus L.) z Pokoju est najgrubszą jedniopniową przedstawicielką tego gatunku w Polsce. Sławne drzewo rośnie w centralnej części zabytkowego parku w Pokoju na terenie leśnictwa Winna Góra, w odległości ok. 1,3 km od centrum wsi i dawnego pałacu von Württembergów, po którym pozostał jedynie zieleniec, i 50 m od głównej alei w kierunku wschodnim. Jest to potężne drzewo o nisko osadzonej koronie i łukowato wygiętych ku górze konarach. Ma 530 cm w obwodzie pierśnicy pnia i ok. 33 m wysokości. Od 2005 r. ma status pomnika przyrody. Czytaj więcej
Rogalice to niewielka miejscowość w gminie Lubsza (powiat brzeski), położona na Równinie Oleśnickiej, na skraju Lasu Lubszańskiego stanowiącego część Stobrawskiego Parku Krajobrazowego. Atrakcją wsi był niegdyś zabytkowy park usytuowany przy byłym nadleśnictwie, z końca XIX w., w którym rosły dwa pomniki przyrody: dąb szypułkowy oraz rzadki okaz orzecha czarnego, który jest prawdziwą wizytówką miejscowości. Historyczne drzewo rośnie ok. 100 m na północ od skrzyżowania ulic w centrum wsi, na skraju dawnego parku, przy wielorodzinnym budynku mieszkalnym. Zdaje się, że mieszkańcy Rogalic nie bardzo mają świadomości wartości ich drzewa… Czytaj więcej
W miejscu, gdzie obecnie znajduje się gmach Opolskiego Urzędu Wojewódzkiego stał Zamek Piastowski, którego pozostałości ostatecznie wyburzono w 1928 r. – pozostawiając jedynie wieżę. W 1931 r. rozpoczęto budowę nowego biurowca według projektu architekta Friedricha Lehmanna, który ukończono w 1934 r. Być może klon polny posadzono wówczas przed nowym gmachem urzędu? Piękny okaz ma ok. 100 lat i ponad 280 cm w obwodzie. Od 2000 r. jest pomnikiem przyrody. Czytaj więcej
Dąb szypułkowy „Cysters” jest jednym z najpiękniejszych starych drzew na historycznym Górnym Śląsku. Rośnie przy alejce w parku angielskim otaczającym zespół klasztorno-pałacowy dawnego Opactwa Cysterskiego w Rudach, tuż za prezbiterium odrestaurowanego Sanktuarium Matki Boskiej Pokornej. Staruszek ma 730 cm w obwodzie i osiąga wysokość 31 m. Ma ok. 450 lat i jest ostatnim strażnikiem opactwa cystersów, którym zawdzięcza swoją nazwę nadaną przez leśników z Nadleśnictwa Rudy Raciborskie. To majestatyczne drzewo podziwiał m.in. król Polski Jan III Sobieski, który 23 sierpnia 1683 r. spędził noc w klasztorze podczas marszu z odsieczą oblężonemu przez muzułmanów Wiedniowi. Urodę i majestatyczność rudzkiego drzewa docenili już niemieccy przyrodnicy na początku XX w. Czytaj więcej
W dawnych czasach ludzie doceniali stare drzewa a szczególnie potężne okazy uważali za święte. Miłość do lasów i borów przejawiała się w codziennym życiu, pieśniach i podaniach. Słowianie wierzyli, że gaje jako miejsca święte dysponowały uzdrawiającymi siłami, które dawały i przywracały życie. W województwie opolskim nie brakuje tzw. świętych drzew. Dobrym przykładem jest sosna w drewnianym barokowym kościele pw. św. Anny – słynnej „róży Olesna”. Według legendy świątynię zbudowano wokół cudownej sosny, której obcięto wierzchołek i konary, a pień do dzisiaj podtrzymuje ołtarz główny. U góry drzewa umieszczono białą owalną tabliczkę z napisem: “Czcigodna stara sosna, pod którą jedna panienka za wstawiennictwem Anny Świętej od śmierci uratowana była. Lipiec 1444”. Czytaj więcej
Wiąz szypułkowy (Ulmus leavis) rośnie w Opolu, na rogu ul. W.A. Mozarta i F. Żwirki i S. Wigury, przed wejściem na „Most Groszowy” nieopodal zabytkowej smażalni naleśników „Grabówka”. Ma 112 lat, ponad 395 cm w obwodzie i ok. 25 m wysokości. Od 2001 r. ma status pomnika przyrody. Drzewo posadzono jesienią 1903 r. z okazji otwarcia mostu „Groszowego” przez Kanał Młynówka – najcenniejszego tego typu zabytku techniki w Opolu. Czytaj więcej
Platany klonolistne (Platanus x hispanica „Acerifolia) rosną na górnym tarasie skweru przy placu Wolności, w centrum miasta naprzeciwko wejścia do Urzędu Miasta Opola. 
Są to imponujące drzewa z rozłożystą koroną, o oryginalnej korze, łuszczącej się dużymi płatami. Od 2001 r. mają status pomników przyrody.
Grubsze drzewo o obwodzie ok. 758 cm posadzono najpewniej w połowie XIX w. Prawdopodobnie nasadzenie należy wiązać z budową gmachu Rejencji Opolskiej. Wzniesiono go w latach 1830-1833 według projektu architekta Fryderyka Karola Schinkla (1781-1841). Utworzony przed gmachem plac nazwano Regierungsplatz (plac Rejencyjny, ob. Plac Wolności). Czytaj więcej
