Tradycja i nowoczesność w zdobieniu jaj wielkanocnych

Jeszcze do niedawna za wyrazistym rysunkiem na kroszonce kryło się dobre narzędzie do wydrapywania/wyskrobywania oraz siła nacisku wykonującego. Drugim niekwestionowanym czynnikiem była biała skorupka jajka, pozwalająca uzyskać czytelny i dobrze widoczny wzór po wydrapaniu. Obecnie na konkursach kroszonkarskich spotkać można rękodzielników posługujących się tradycyjnie nożykami ze stali, ale i takich twórców którzy idąc z duchem czasu używają elektrycznego urządzenia z wymiennymi, ostrymi frezami. Czytaj więcej

Talent plastyczny, to tylko baza wyjściowa. Aby na kruchej skorupce jajka powstało misterne dzieło sztuki potrzeba czegoś więcej…

Uczniowie pod okiem Mistrza Tradycji – twórczyni ludowej Teresy Soboty z Olszowej uczą się cierpliwości, pewności siebie i wyczucia jajka. Czytaj więcej

Pierwsze koty za płoty – fotorelacja z warsztatów „Mistrz Tradycji”

„Moja pierwsza w życiu wydmuszka” – wykrzyczała z zachwytu Katarzyna Latocha, po tym jak samodzielnie udało jej się usunąć przy pomocy strzykawki z igłą płynną zawartość jajka. Po szkoleniu robienia wydmuszek z kurzych jaj uczniowie Teresy Soboty z Olszowej próbowali swoich sił na zabarwionych wcześniej wydmuszkach. Niektórzy po raz pierwszy w życiu trzymali nożyk i kruchą skorupkę kurzego jaja. Po okiem mistrzyni próbowali zrobić pierwsze wzory kwietne. Tak zaczęła się ich przygoda z kroszonką, która potrwa do 15 grudnia 2022 r., kiedy to zaprezentują publicznie swoje dzieła. Wówczas też obejrzymy film dokumentalny autorstwa Sławomira Mielnika. Czytaj więcej

Zwierzę jako obiekt miłości

Około 1900 roku dużą popularność zyskała rzeźba animalistyczna „drobnej skali”, jako obraz świata istot żywych, które nie zatraciły swej bezpośredniej siły oddziaływania na uczucia człowieka. Tą postawę łączy się z postacią św. Franciszka, który: „Zwierzęta, kwiaty, ptaki, gwiazdy i ziemię i ogień nazywał braćmi swymi i przemawiał do całej przyrody, jak do osoby sobie najbliższej”[1]. Stał się wyrazicielem nowego stosunku człowieka do przyrody, stąd też rzeźbę stanowiącą o przywiązaniu i traktowaniu wszelkiego stworzenia, jako „mniejszych” braci i sióstr, odnosi się do osoby franciszkanina. Czytaj więcej

Trwała ruina w Ujeździe – spuścizna fundacyjna biskupstwa wrocławskiego

 

Ruiny zamku w Ujeździe należą dziś do najważniejszych pozostałości XIII-wiecznego zespołu obronno-rezydencjonalnego ziemi strzeleckiej. Stanowią one relikt założenia, które uważane jest za jedno z najwcześniejszych założeń obronnych na Śląsku, będąc wynikiem nadań książąt opolskich i starań biskupów wrocławskich. Usytuowany na wzgórzu, w najwyższym punkcie starego miasta, wraz z kościołem parafialnym pw. św. Andrzeja Apostoła, stanowi ścisłą dominantę w historycznym układzie urbanistycznym Ujazdu. Do dzisiaj z całego założenia zachowało się jedynie skrzydło zachodnie w formie trwałej ruiny oraz obrys skrzydeł południowego i wschodniego. Obiekt użytkowany do 1945 roku, w wyniku działań radzieckich został spalony i popadł w ruinę. Rewaloryzacja obiektu oraz terenu przylegającego, pozwoliła na przywrócenie jego funkcji i udostępnienie zwiedzającym. Czytaj więcej

Malarstwo Hanny Rudzkiej- Cybisowej

Malowała bo musiała. Długo malowała swoje obrazy. To był proces, dialog wewnętrzny, a jeśli się przedłużał i stawał się męczący, przerywała pracę i stawiała obraz pod ścianą, gdzie czekał na moment, kiedy znowu po niego sięgnie. Była jedną z najważniejszych przedstawicielek koloryzmu i pierwszą kobietą na stanowisku profesorskim w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Czytaj więcej

Po co nam plac w mieście?

Place jako miejsca publiczne, obecne są w miastach od początku ich formowania się. Podlegały one zmianom wraz z rozwojem urbanistycznym miast i razem z nimi na przestrzeni wieków ulegały przeobrażeniom. W projektach urbanistycznych kształtowane były jako obszary wydzielone pod określone funkcje. Czytaj więcej

Prelekcja: Architektura budynków sanatoryjnych w Głuchołazach z przełomu XIX i XX w.

W sobotę, 7 września o godz. 18.00 historyk sztuki i zabytkoznawca Katarzyna Latocha wygłosiła prelekcję pt. „Architektura budynków sanatoryjnych w Głuchołazach na przełomie XIX i XX w.”. Na podstawie przedwojennej architektury uzdrowiskowej Głuchołaz i zagospodarowanych obszarów zielonych związanych z realizacją Czytaj więcej

Architektura budynków sanatoryjnych w Głuchołazach na przełomie XIX i XX wieku

W sobotę, 7 września o godz. 18.00, w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa, zapraszamy na prelekcję pt. „Architektura budynków sanatoryjnych w Głuchołazach na przełomie XIX i XX w.”, którą wygłosi Katarzyna Latocha z Oddziału Terenowego Narodowego Instytutu Dziedzictwa w Opolu. Czytaj więcej