392. rocznica urodzin króla Jana III Sobieskiego (1629-1696)

Uważany jest z jednego z najwybitniejszych i najmądrzejszych monarchów i wodzów w dziejach Polski. W latach 1674-1696 był królem Polski i wielkim księciem litewskim, a wcześniej hetmanem wielkim koronnym. Sobieski był też zręcznym politykiem. Przez Turków zwany był Lwem Lechistanu, a przez chrześcijan Obrońcą Wiary. Chwała w polu i triumf po zwycięstwie nad Turkami pod Chocimiem 11 listopada 1673 r. przyniósł mu sławę w świecie i koronę Polski. Był też wielkim mecenasem kultury. Dużo czytał. Znał kilka języków obcych – w tym turecki. Na dworze królewskim stworzył środowisko naukowe, w którym inspirował dyskusje. Jan Matejko, który namalował kilka obrazów wielkiego króla mówił o nim: „Wielki król Rusin, mający jednak tyle w swym sercu miłości dla kraju, był zarazem chlubą Polski jako wspólnej nam wszystkim ojczyzny”. Czytaj więcej

Jadwiga Andegaweńska (1374-1399) – Król Polski. Święta, którą za życia mieszano z błotem

Dnia 16 października 1384 r. została koronowana na króla Polski. Była jedyną kobietą – królem na polskim tronie. Była fascynującą kobietą, córką króla Węgier Ludwiga Wielkiego i wnuczką Elżbiety Łokietkówny. Wyróżniała się wszystkim, urodą, intelektem, a nawet wzrostem, gdyż mierzyła 180 cm.  Przez całe życie zmagała się z czarną legendą wymyślaną i podsycaną przez niemieckich Habsburgów, którzy nie mogli pogodzić się z utratą korony królów polskich i sojuszem polsko-litewskim. Czytaj więcej

Bona Sforza (1494-1557) – jedna z najciekawszych i najbardziej znienawidzonych władczyń Polski

Bona Sforza d’Aragona była kobietą wyjątkową, królową Polski w latach 1518-1557, żoną Zygmunta Starego, wielką księżną litewską, księżną Rusi, Prus i Mazowsza, księżną Bari i Rosano, spadkobierczynią pretensji do Królestwa Jerozolimy. Dzięki niej na polskie stoły trafiło wiele nieznanych wcześniej warzyw, tzw. włoszczyzna: pomidory, kalafior, karczochy, fasola szparagowa, brokuły, kapusta, marchew, sałata czy szpinak. Również dzięki niej w Polsce pojawiły się makarony włoskie i przyprawy korzenne, które królowa uwielbiała. Wraz z przybyciem Bony wzrosło też spożycie wina, które stopniowo wypierało miody pitne. Była osobą gospodarną, oszczędną, a jednocześnie potrafiącą wywierać wpływ na ludzi. Wykazywała przy tym ambicję we wszystkich swoich działaniach za co w dziejach Polski zapisała się jako przysłowiowy „czarny charakter”. Czytaj więcej