Dąb Jagielloński – król Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego

Jest potężnym dębem szypułkowym (Quercus robur) o obwodzie ponad 6 m. W 1992 r. jego wiek oznaczono na ok. 230 lat, czyli obecnie drzewo ma ok. 260 lat. Staruszek pamięta zatem początki założenia Ogrodu Botanicznego w 1783 r. z inicjatywy Hugona Kołłątaja, podczas reformy Akademii Krakowskiej. Drzewo ma status pomnika przyrody.

„Dąb Jagielloński” rośnie w środkowej części ogrodu, w pobliżu sadzawki z roślinnością wodną, rybami i żabami. Jego „sąsiadem” jest pomnikowy miłorząb dwuklapowy – okaz żeński.

W „Ochronie Przyrody” nr 14 z 1934 r. w artykule Andrzeja Środonia pt. „Inwentarz zabytkowych dębów w Polsce” sędziwe drzewo o obwodzie 496 cm nazwano „Dębem Raciborskiego”. Nazwano je tak na pamiątkę wybitnego, polskiego przyrodnika prof. Mariana Raciborskiego (1863-1917). Warto dodać, że inwentaryzację zabytkowych dębów prowadziła w latach 1919-1934 Państwowa Rada Ochrony Przyrody. Gromadzenie materiałów do inwentarza rozpoczęło w 1907 r. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika we Lwowie, które z inicjatywy prof. Mariana Raciborskiego opracowało i wydało pierwszy kwestionariusz w sprawie ochrony zabytków przyrodniczych kraju.

Polecamy:

https://ogrod.uj.edu.pl/ogrod-old/rosliny/najstarsze-okazy