Historia jednego zabytku: „leżąca panna”

Nagrobek Markowskich tzw. „leżąca panna” należy do grupy najbardziej znanych pomników na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Przedstawia on umierającą, piękną młodą kobietę – Katarzynę Markowską, która była lwowską aktorką i żoną Ludwika Markowskiego, urzędnika, adiunkta sądowego.

W naturalnych rozmiarów kobieta leży w niespokojnej pozie, na pofałdowanej pościeli, zapewne ciężko chora. Może jeszcze żyje, może właśnie umiera…Na pewno była kochana przez swojego męża, który w 1887 r. zamówił dla niej nagrobek u wybitnego lwowskiego rzeźbiarza…Podobno z rozpaczy szybko zmarł i został pochowany obok ukochanej.

„Leżąca panna” jest dziełem Juliana Markowskiego (1846-1903), powstańca styczniowego i przyjaciela malarza Artura Grottgera. Markowski fachu uczył się u  Parysa Filippiego. Od 1870 r. przy ul. Piekarskiej, blisko Cmentarza Łyczakowskiego prowadził własny zakład rzeźbiarsko-kamieniarski i wykonywał głównie pomniki nagrobne. Zmarł na zapalenie płuc w 1903 r. i sam jest pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Niestety nie ma wystawnego nagrobka, ale na cmentarzu możemy odnaleźć ok. 50 jego dzieł sztuki sepulkralnej.

Warto dodać, że pierwotnie, u wezgłowia za rzeźbą panny stał jeszcze anioł boleści z rozpostartymi skrzydłami. Pomnik prawdopodobnie  uszkodzono podczas wojny.

Niedawno nagrobek „leżącej panny” przeszedł konserwację, ale jak widać na zdjęciu – rzeźba ma zniszczone palce w prawej dłoni…

Polecamy:

https://culture.pl/pl/tworca/julian-markowski