21 marca przypadają tzw. Jare Gody (Święto Jaryły), wiosenne zrównanie dnia z nocą. Było to ważne święto Słowian, podczas którego świętowano odradzające się po zimie życie. Jare Święto obchodzono na wiele sposobów. M.in. topiono Marzannę – symbol zimy. Kukłę ubierano w białe szaty, a na głowę wkładano jej cierniową koronę z gałęzi głogu. Obnoszono Marzannę wokół wioski, szydząc z zimy oraz wzywając wiosnę. Śpiewano, trzaskano z batów, używano również grzechotek i innych instrumentów. Kulminacją uroczystości było topienie bądź palenie kukły i ogłoszenie symbolicznego końca zimy. Na Jare Święto malowano także jajka, jako symbol odradzającego się życia, symbol magicznej siły witalnej i płodności. Jajkami leczono ludzi i zdejmowano uroki, przesuwając je po ciele człowieka. Jaja toczono też po grzbiecie zwierząt dla zwiększenia ich płodności oraz aby były zdrowe i dorodne. Do domów przynoszono gałązki wypuszczające pąki, sporządzano z nich wiechy, odpowiednik wielkanocnych palm. Rozkwitłe witki wierzbowe były używane do smagania się nimi nawzajem. Sądzono, że tego rodzaju rytuał wypędza zło z człowieka, oczyszczając go i dodając mu siły. Podobna funkcje miało też obmywanie i kropienie się wodą.
Zobacz więcej na: