Lutosława Malczewska (1914-2004) – nestorka opolskiego rodu dziennikarskiego

Urodziła się 24 października 1914 r. we Wrocławiu. Była córką wybitnego działacza polskiego Kazimierza Malczewskiego, pierwszego Prezesa Dzielnicy Śląskiej Związku Polaków w Niemczech. Uczyła się w polskim gimnazjum w Raciborzu, a następnie w Opolu. Od najmłodszych lat należała do polskiej organizacji „Sokół” w Raciborzu, chóru „Harmonia” i do amatorskiego zespołu dramatycznego działającego w „Strzesze” w Raciborzu. W 1932 r. wraz z rodziną przeniosła się do Opola, gdzie działała w harcerstwie i chórze „Lutnia”. W 1932 r. wstąpiła do Związku Polaków w Niemczech. Pomagała ojcu w prowadzeniu polskiej księgarni „Lektor” w Opolu – jedynej wówczas na Śląsku Opolskim, która przetrwała do 1937 r. Często jeździła do mniejszych miejscowości jako kolporterka polskich książek. W 1934 r. występowała w amatorskim kole tanecznym przy Konsulacie Generalnym RP w Opolu. W zbiorach IŚ w Opolu zachowało się zdjęcie z jej występu w 1934 r., które zamieszczamy w galerii. Od 1935 r. należała do Związku Akademików Górnoślązaków „Silesia Superior”. W latach 1935-1939 studiowała na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Relegowano ją ze studiów w 1939 r. razem z innymi Polakami. Podczas okupacji ukrywała się w okolicach Radomia pod przybranym nazwiskiem Barbara Maleszewska. Wówczas też zaczęła prowadzić tajne nauczanie młodzieży. W 1945 r. wróciła do Opola i do 1950 r. pracowała jako nauczycielka w liceum ogólnokształcącym. W 1952 r. dokończyła przerwane studia we Wrocławiu. Następnie pracowała jako dziennikarka w „Słowie Powszechnym” i „Katoliku”. Aktywnie działała w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszeniu PAX w Opolu. W 1992 r. za swoje zasługi dla Śląska otrzymała nagrodę im. Karola Miarki. Zmarła 14 grudnia 2004 r. Spoczywa obok ojca Kazimierza Malczewskiego w Alei Zasłużonych na cmentarzu komunalnym w Opolu-Półwsi.

Zdjęcia i reprodukcje Jerzy Stemplewski